BHUKRAM STORY
สร้างพลังของการอนุรักษ์วิถีชีวิตดั้งเดิม
และธรรมชาติในภูคราม
พื้นที่ทำงานของภูคราม
หมู่บ้านเล็กๆ 2 หมู่บ้าน ได้แก่ บ้านนางเติ่งและบ้านหนองส่าน ซึ่งตั้งอยู่บนเทือกเขาภูพาน จ.สกลนคร โดยชาวบ้านส่วนใหญ่ทำไร่ทำนา ทำการเกษตร พึ่งพาธรรมชาติ นอกฤดูกาลทำนาแม่บ้านจะทอผ้าเพื่อเป็นเครื่องนุ่งห่มเอาไว้ใช้ในครัวเรือน
เดิมการทำผ้าของแม่บ้านจะทำผ้าฝ้ายเป็นส่วนใหญ่และทำผ้าไหมเป็นส่วนน้อย สีของเส้นใยที่นิยมทำจะเป็นครามและมะเกลือ ชาวบ้านที่นี่เรียกเสื้อผ้าครามว่า “เสื้อดำ” เพราะจะย้อมครามให้เข้มดำ และลักษณะเส้นฝ้ายจะเล็กและบาง
เมื่อเวลาผ่านไป บริบททางสังคม การศึกษา เศรษฐกิจ และอื่นๆ ส่งผลให้คนในชุมชนทำผ้าและย้อมครามน้อยลงเรื่อยๆ การสืบต่อภูมิปัญญารุ่นสู่รุ่นเริ่มขาดช่วง ความเปลี่ยนแปลงได้นำพาชีวิตของคนท้องถิ่นออกจากวิถีดั้งเดิมและธรรมชาติ
เทคโนโลยีสมัยใหม่และสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ แพร่หลาย มากขึ้น ความสะดวกสบายที่มีเงินเป็นสื่อกลางในการแลกเปลี่ยนทำให้การพึ่งพาตัวเองในเรื่องพื้นฐาน เช่น ข้าวปลาอาหารและเครื่องนุ่งห่มตามแบบดั้งเดิมของชุมชนค่อยๆ ลดน้อยลงไป
ทำไมถึงทำผ้าฝ้าย
เราอยากเล่าว่า สมัยก่อนที่นี่ปลูกฝ้าย ใส่เสื้อผ้าฝ้าย ใช้ผ้าฝ้ายในชีวิตประจำวัน
ทำไมถึงทำผ้าย้อมคราม
เพราะเมื่อก่อนในชีวิตประจำวันของทุกคนที่นี่มีเสื้อคราม ใส่ผ้าครามกันเป็นปกติ
ทำไมใช้สีสันจากธรรมชาติ
นอกจากคราม เรายังใช้สีย้อมอื่นๆ จากเปลือก ใบ และผลของไม้ป่าบนภูพาน
ทำไมใช้สีสันจากธรรมชาติ
นอกจากคราม เรายังใช้สีย้อมอื่นๆ จากเปลือก ใบ และผลของไม้ป่าบนภูพาน
ทำไมลวดลายของภูครามถึงมีแต่ ดอกไม้ ต้นไม้ บ้านเรือน วิถีชีวิตคนดั้งเดิม
เราอยากให้คนภูครามสะท้อน ความงามของวิถีชิวิตและธรรมชาติของตนเอง เมื่อเราเห็นความงามของบ้าน ตัวเอง เราก็จะเห็นความสำคัญและอยากดูแลมากขึ้น ซึ่งเราก็อยากให้คนที่สนใจงานของภูครามได้เห็นสิ่งเดียวกันกับเรา
---
เราอยากบอกว่าระบบนิเวศบ้านเราประกอบด้วยอะไรบ้าง
มีคุณค่าอย่างไร และเราจะดูแลกันอย่างไร
---
